Seydişehir; hafif ve organize sanayinde; pazar, kalifiye eleman, ulaşım cazibelerinden tamamen yoksun, sektörleri ile rekabet şansı oldukça az olan imalatçıların özverili çalışmaları dışında kendini yenileyen bir şehir değil artık… İlçemizde hiç küçülmeyen hatta gittikçe gelişen inşaat sektörünü de her geçen gün düşen standartların dışında tutarsak Seydişehir esnafı, finans kurumlarının arasında mekik dokuyarak ‘al takkeyi ver külahı’ misali yöntemlerle ayakta kalma mücadelesi veriyor… Daha açıkçası esnafımız borç batağı içinde… Seydişehir’e özgü veresiye alış veriş, özelleşme sonucu sıcak para girişindeki miktarın azalması AVM’lerin çoğalması gibi birçok sebep esnafı nefes alamaz duruma getirdi…   Durum gerçekten vahim… Borç yükü arttıkça artıyor… Kendileri ile konuştuğum birçok küçük esnaf ekonomik verilerin gerçeği yansıtmadığını ve esnafın tamamen göz ardı edildiğinden yakınırken; yerel dinamiklerinde duyarsızlığından şikâyetçiler… Esnaf odalarının Seydişehir’in esnaf haritasını çıkartıp nüfusa oranla yeni işyeri açacakları sürekli olarak bilinçlendirmesi gerekiyor… Zira, tam bir araştırma yapmadan işyeri açan ve kısa sürede kapatmak zorunda kalan küçük esnaflar hem kendilerine hem de mevcut esnafa onarılmaz yaralar açıyorlar… Hükümetin genel ekonomik politikalarının yanı sıra Seydişehir’e özgü sebepler çok ciddi şekilde araştırılıp sürekli uyarılar yapılmalıdır… Geçtiğimiz gün bir imalatçının bir sosyal paylaşım sitesinde paylaştığı sitem dolu cümle ilçemizi duyarsızlık noktasında iyi ifade etmiş… İmalatçı demiş ki; “Memleketimde Bayan kuaförü resmi açılışı yapmaya giden abilerimiz ; Buralara biryerlere tam kapsamlı tehlikesiz ve ambalaj atıkları geri kazanımı tesisi kurduk 1 yıl oldu sanıyorum haberiniz yok ! Nasip olurda yolunuz düşerse bekleriz .( şunu bilesiniz : bizleri bu memleketten soğuttunuz…” Doğrusu kuaför kim? Açılışını kimler yaptı bilmiyorum ama sokak diliyle ‘dibine kadar haklı adam’… İlçemizde bulunan farklı imalat sektörlerini ve sanayini yakından bilen ve sorunlarına vakıf birisi olarak, onlara olan ilgisizliğin manidar bir ifadesi bu… Neredeyse ETİ AŞ’nin yarısı kadar istihdam sağlayan, seçimden seçime hatırlanan Seydişehir sanayicilerini göz ardı eden ilgililerin gözüne; küçük esnaf pire gibi görünür sanırım… Daralan ve iflasın eşiğine gelen esnafın içinde bulunduğu çıkmazı ayrıntıları ile ele alabiliriz… İlçemize özgü sebeplerini dillendirebiliriz ancak her geçen gün gelişen inşaat sektörü ve yüksek daire fiyatları tam tersi bir durum arz ediyor… Emlak fiyatları uçuk ve su gibi apartman dairesi satılıyor… Trafiğimiz de son model araçlar… Park yeri bulmakta zorlanıyoruz ama gelgelelim; birçok esnaf siftahsız dükkân kapatıyor… Hülasası; Durum vahim… Özellikle küçük esnaf zor durumda… Çıkmazda… Sanayicimiz ise; Kuru söğüt dalından düdük çıkarma derdinde… Kimileri de umursuz… Rabbim yardımcıları olsun… GÜNÜN SÖZÜ YAZININ ÖZÜ “Eğer girişim ilerliyorsa, bolluk ekonomi ile birlikte artar; ama girişim yoksa bolluk ekonomi ile birlikte çürür…”John M. Keynes