Seçimlere maalesef gergin bir atmosfer içersinde giriyoruz.  Türkiye bu duruma yabancı değil ancak; gerginlik kiminde az kiminde çok toplumun bütün kesimlerine sirayet etmiş durumda. Herkes algı politikalarının etkisi altında.  Haklı çıkma tutkusunun esareti altında.  Herkes kendi doğrusunu dikte ettirmeye çalışıyor. Gerçekler bütün çıplaklığı ile mahsun…  Kimse karşı tarafın rasyonel değerlerine değer vermiyor.  Gözle görünen elle tutulabilen her ne varsa sırtını dönüyor.  Kimsenin de seçim sonrasında ne olacağıyla ilgilendiği pek yok gibi…  Ülkemizin gündem teşkil eden bütün meselelerinin olumlu ya da olumsuz müsebbibi iktidar partisidir.  Buna hiç kimsenin itirazı olamaz ama muhalefet kanadının da kendisine ait bir gündemi yok.  Adayın belirlenmesinde bile mutabık kalınamadı. Açıklamaların ekseriyeti iktidarın yanlış yaptıklarını “hah yakaladık” heyecanı ile eleştirmeye odaklı. Gündem meselelerimiz üzerine geliştirilen projelerle oluşmuyor.  Cumhurbaşkanı bir açıklama yapıyor ya da bir adım atıyor, bir icraatini anlatıyor, muhalefet partileri başlıyor bu açıklamayı eleştirmeye. Yanlış, elbette eleştirilmelidir ama yerine ne yapılacağı ya da yapılmayacağı da açıkça ortaya konulmalıdır. Madem ki adaletsiz gelir dağılımından, eğitimdeki zaafiyetten, hukukun üstünlüğünden bahsediyorsunuz.  Mademki ülke açlıktan ölüyor. Madem ki ülke batıyor, bitiyor.  Siyasal iktidarın oyları neden düşmüyor. Neden muhalefetin oyları artmıyor.  Doğrusu muhalefet halkın güvenini kazanabilmiş değil.  Bu taban tabana zıt görüşlerin aynı noktada birleşmesinin çok güç olacağının göstergesi gibi.  Nefret üzerinden geliştirilen söylemlerin siyasete de, ülkeye de katacağı bir şey yoktur. Eşyanın tabiatına aykırı bir yapıdır.  Bu ticari bir yapı değildir. Kurallarını Türkiye’deki siyasal karakterler belirler.  Ticaret sicil gazetesinde ilan edildiği gibi yasayla belirlenmiş kuralları, yönetmelikleri yoktur. I Bu arada siyasi iktidarın icraatlarını anlatmakta zorlandığını söyleyebiliriz. Yolsuzluk, usulsüzlük gibi ithamlara  cevapta zorlandığı söylenebilir. Hülasa; Ülkemizde topyekün temizlik harekatı başlatılmalı.  Bu harekatın başlangıcı da kendini yenilemeyen parti içi demokrasiyi oturtmayan tüm partilerdir. Aslında şu cümleye teslim olmak gerekir… Bizim tüm bu sorunlarlarımızla mücadele edebilecek ve aksiliklerle muhalefet edebilecek rasyonel davranabilen ve doğru kararlar alabilen bir iktidara ve adam gibi bir muhalefete ihtiyacımız var…