Eski adı sanat okuluydu... Düz liselere göre cazibesi olan bu okulu 1974 yılında tercih ettim... O Yıllarda başarılı öğrencilerin tercihi genellikle sanat okuluydu... Hem mühendis hem de ara eleman yetiştirmede meslek liselerinin önemini, o zaman ki hükümetler önemsemişler ki bizzat kendi bölümüm olan Metalürji bölümünü ETİ Alüminyum AŞ’ye ara eleman yetiştirmek için tek Seydişehir’de açmışlardı. Meslek derslerimizin hocalarının çoğu da fabrikadan gelen mühendislerdi. Başka örneğe gerek yok.  Benim dönem arkadaşlarımdan birçok mühendis, üst bürokrat olanlar var. Yükseğini okumayanlarında Hemen hemen hepsi Eti AŞ’ye girdi.  Bizden sonraki dönemlerde ise okuldan mezun olanlar arasında başbakanlık müsteşarlığı yapan Sayın Kemal Madenoğlu ve Teknik Liseler Genel müdürü Hüseyin Acur gibi en üst düzeyde devlete hizmet edenler vardı.  Daha sonra ki yıllarda bu sanat okulların adı Teknik Lise olarak adı değişti.  2000’li yıllarda ise birazda İmam Hatip Liselerinin önüne geçmek için çıkarılan 8+3 sistemi maalesef tüm meslek liselerini olumsuz etkiledi.  O yıllarda sıkıntılı duruma düşen meslek liselerinin önemine parmak basmak için, başta Koç Holding olmak üzere ‘’ Meslek lisesi meselesi, Memleket meselesi ‘’ sloganıyla gerek devlet gerek sivil kuruluşlar tarafından adeta bir seferberlik ilan edildi.  Seydişehir’li hemşerimizin Meslek Liseleri Genel Müdürlüğü zamanında ise belki de kendisinin sanat okulu çıkışlı olmasından da kaynaklanabilir, meslek liselerine büyük önem verildi. Acur döneminde Allah ondan bin kere razı olsun, Seydişehir Anadolu Teknik Lisesi Türkiye’de bulunan 800 lise içinde donanım ve malzeme bakımından bire gelmezse ikiye geliyordu. ( Bu arada Sayın hocamızın Seydişehir Tarım Meslek Lisesi kazandırdığını unutmayalım.)  Anadolu Teknik Lisesinde 800 ila 900 öğrencinin olduğu yıllar o dönem. Bu öğrenci sayısı az görüldüğü için okula öğrenci kazandırma için gösterilen çabaları biliyorum. Ve hükümetin meslek liselerini özendirmek için ülkenin her köşesine Meslek Yüksek Okulları açtığı yıllar o yıllar.  Sanayi ve üretim toplumu olacaksak ara eleman ve mühendis yetiştirmenin ne derece önemli olduğuna parmak basılan ve bu okulların gelişmesi için herkesin çaba harcadığı yıllar.  Yeni Eğitim ve Öğretim yılı nedeniyle okulumun durumuna bir baktım. Faal durumdaki 7 bölümüyle Pansiyonuyla, donanımıyla, sosyal aktiviteyle 1 numara olan Seydişehir Anadolu Teknik Lisesine geçen yıl 220 ye yakın öğrenci kaydı yapılmış, bu yıl ise sadece 79 öğrenci başvurmuş…  800 öğrenci az derken daha vasat bir rakamda olan öğrenci sayısı, her bölüme her yıl 30 öğrenci alınsa en azından 210 öğrencinin başvurması gerekirken 90 personelin görev yaptığı okula sadece 79 kişi kayıt yaptırıyor.  İçim yandı. Devletin parasına mı üzüleyim, Ülkenin geleceğine mi üzüleyim…  Gerçekten ‘’Meslek Lisesi meselesi, memleket meselesi’’ydi ama bu Meslek Liseleri hiç bu kadar dip yapmamıştı... Bu gidişle kapanma tehlikesi olan bu okullara gereken önem verilmeli ve acil tedbirler alınmalı...