İSTANBUL’DA SEYDİŞEHİR İMZASI

Seydişehir’in ali menfaati ile ilgili nerde ne varsa ya bizzat ya da gönül dergahımızın hasbiliği ile iştirak etmeye çalışırız… Bugün erken saatlerde iki dost, aynı duygu ve iştiyakla İstanbul’a doğru yola çıktık… İstikamet sıcacık vefa kokulu bir akşam vaktine olunca, zemheri soğuğunun tesiri yoktu… Milli Eğitim müdürümüz Sevgili Tahir Kibar hocam ve Sevgili dostum Ali Saylam Ağabey ile birlikte son dakakalarında yetişebildik YHT 08:55 istanbul seferine. Sohbet ve Ali ağabeyin yoğun telefon trafiği arasında 4 saatlik keyifli bir seyir sonunda İzmit garında bizi bekleyen hemşehrimiz Mustafa Konurer ile buluştuk. Samimi bir hoşgeldin faslından sonra hiç vakit kaybetmeden çamlıca’dan İstanbul’u içimize çekmek üzere koyulduk yola. Hani bir olgu vardır ya! Sık sık bu halimizi atfederiz birbirimize. Seydişehirliler dışarda çok bir araya gelmez. Birbirlerine yardımcı olmaz. Hatta kaçarlar birbirinden… şeklinde… çokta doğru bir atıf ama gerçeği nakletmeliyim. Mustafa Konurer kardeşim bu gerçeği refüze eden bir aidiyet duygusu ile kucakladı bizi. Her saniyesinde mutlu olmamızı sağlama hassasiyeti, samimiyeti ve bir kardeş yükümlülüğü okunuyordu mustafa konurer’in dilindeki rikkatten, sözlerinden, hallerinden… Besbelliydi… kalbiydi… İstanbul trafiğinde ulaştığımız sergi salonunda da bir avuç seydişehirlinin kucak dolusu sevgisi, sevinci ile buluşmanın heyecanı vardı. Hemşehrimiz ilçemizin ve ülkemizin medârı iftarı Ahmet Öztürk ağabeyin eserlerini sergileme ve o’nu onore etme babında sergiyi düzenleyen, hemşehrimiz heykeltraş Fatma ve Saliha kardeşlerin canhıraş gayretleri gözden kaçmıyordu. Seydişehirde 10 yıl yaşayan Güral Sınıksıran ve isimlerini an itibari ile hatırlayamadığım bir kaç seydişehirlinin mutluluğuna şahit olmakta mutlu ediyordu bizi… Ve yoğun bir ilginin merkezi sergi salonunda göze çarpan; tevazuyu israf edecek kadar mütevazi, gönlü güzel bir adam Ahmet Öztürklevent ve iki meleğine ve dostlara veda etmenin zamanı gelmişti. Bizi bekleyen yine samimi yine dosthane bir günün arefesinde koyulduk yola. Bugünde sevgili Mustafa Konurer kardeşimle kocaelinde samimi bir hemşehri buluşmasının keyfini yaşayacağız inşallah… Sonra mı; ver elini SEYDİŞEHİR…